← Proverbs 12/31 → |
اگر اشتباهات کسی را که عاقل است به او بگوئی، خوشحال می شود، اما احمق از انتقاد نفرت می کند. | .1 |
خداوند از مردم خیرخواه خوشنود است، اما کسانی را که نقشه های شیطانی می کشند، محکوم می کند. | .2 |
انسان از بدی کردن بجائی نمی رسد، اما مردم صادق موفق می شوند. | .3 |
زن پاکدامن مایۀ سرافرازی و خوشی شوهر خود می باشد، اما زنی که موجب شرمندگی شوهرش می شود، مانند سرطان استخوان است. | .4 |
سخنان شریران موجب گرفتاری می شود، ولی افکار مردم نیک کاملاً درست و بجا است. | .5 |
حرفهای بدکاران مردم را به دام هلاکت می کشاند، اما سخنان نیکان مردم را رهائی می بخشد. | .6 |
مردم شریر هلاک می شوند و نسل آن ها باقی نمی ماند، ولی مردم نیک پایدار می باشند. | .7 |
شخص عاقل مورد احترام همه است، اما مردم احمق خوار می شوند. | .8 |
کسی که خوار و حقیر باشد، ولی به اندازۀ کافی احتیاج او فراهم باشد، بهتر است از شخصی که خود را آدم بزرگی نشان بدهد، ولی نان شب را نداشته باشد. | .9 |
مرد نیک برای آسایش حیوانات خود هم فکر می کند، اما مردم شریر، محبت را نمی شناسند. | .10 |
دهقان پُرکار آذوقۀ فراوان خواهد داشت، اما کسی که وقت خود را بیهوده تلف می کند، احمق است. | .11 |
تنها چیزی که مردم شریر می خواهند، این است که کارهای ظالمانه انجام دهند، اما کارهای مردم نیک نتایج خوبی خواهد داشت. | .12 |
مردم شریر بوسیله حرفهای خود گرفتار می شوند، اما مرد عادل از گرفتاری نجات می یابد. | .13 |
اجر و پاداش هرکس مربوط به حرفهائی است که می زند و کارهائی که انجام می دهد. هر چه بکاری همان را درو می کنی. | .14 |
مردم احمق خیال می کنند که همه چیز را خوب می دانند، اما مردم عاقل به نصایح دیگران توجه می کنند. | .15 |
احمق خشم خود را فوراً ظاهر می کند، اما مردم عاقل بی احترامی و توهین را نادیده می گیرند. | .16 |
وقتی که حقیقت را می گوئید، عدالت انجام می شود، ولی دروغ عدالت را زیر پا می گذارد. | .17 |
سخنی که از روی نادانی گفته شود، مثل شمشیر تیز قلب انسان را جریحه دار می کند، اما سخنان عاقلان دل را شفا می بخشد. | .18 |
عمر دروغ کوتاه است، اما راستی تا ابد پایدار می ماند. | .19 |
توطئه گران افکار شیطانی دارند، اما دل کسانی که افکار خوب دارند، خوشحال می شود. | .20 |
برای مردم صادق واقعۀ بد رخ نمی دهد، اما شریران همیشه در زحمت هستند. | .21 |
خداوند از دروغگو متنفر است، اما از مردم صادق خشنود است. | .22 |
مرد حکیم، دانش خود را آشکار نمی کند، اما احمق فوراً نادانی خود را ظاهر می سازد. | .23 |
سعی و کوشش ترا به قدرت می رساند، اما تنبلی تو را غلام دیگران می سازد. | .24 |
دل پریشان، خوشی را از بین می برد، ولی حرفهای خوب دل را شاد می سازد. | .25 |
مردم صادق، راهنمای دوستان خود هستند، اما شریران مردم را گمراه می کنند. | .26 |
مردم تنبل در سعی و تلاش خود موفق نمی شوند، اما اشخاص زحمتکش به دولت می رسند. | .27 |
راه راستی و عدالت به حیات منتهی می شود و راه بدکاران بسوی مرگ و نابودی می رود. | .28 |
← Proverbs 12/31 → |