Micah 7/7     

وای بحال من! زیرا به شخص گرسنه ای می مانم که وقتی میوۀ تابستانی چیده می شود، بر درختان میوه ای و بر تاکها انگوری نمی یابد و هیچ انجیری برای رفع گرسنگی خود پیدا نمی کند. .1
مردم نیک از روی زمین محو شده اند و هیچ شخص خدا شناسی در بین مردم دیده نمی شود. همگی برای ریختن خون برادران خود در کمین نشسته و برای کشتن یکدیگر دام گسترده اند. .2
دستهای شان برای شرارت و جنایت چالاک است. حاکم و قاضی رشوه می گیرند. اشخاص بزرگ و متنفذ به آن ها می گویند که چه میل دارند و چه می خواهند و آن ها هم برای نفع ایشان نقشه می کشند. .3
بهترین افراد شان مثل خار هستند و حتی اشخاص نیک آن ها بدتر از خس و خار می باشند. روز مجازات آن ها فرا رسیده است و همگی مضطرب و پریشان خواهند شد. .4
به دوست و رفیق حتی به زنت اعتماد نکن و متوجه حرف زبانت باش. .5
در این وقت و زمان پسر، پدر خود را توهین می کند. دختر مخالف مادر است و عروس با خشوی خود جنگ و دعوا می کند. دشمن یک شخص اهل خانۀ او می باشد. .6
اما چشم امید من بسوی خداوند است و با اعتماد منتظرم تا خدا مرا نجات بدهد. خدای من دعای مرا قبول می کند. .7
ای دشمنان بر روزگار بد من خوشی نکنید، زیرا وقتی بیفتم دوباره بر می خیزم. هرگاه در تاریکی باشم، خداوند، خودش نور و روشنی من می شود .8
ما در برابر خداوند گناه کرده ایم، بنابران ما برای مدتی قهر و غضب او را متحمل می شویم، اما سرانجام در برابر دشمنان از ما حمایت می کند و آن ها را بخاطر بدی هائی که در حق ما کرده اند، جزا می دهد. او ما را از تاریکی به روشنی هدایت می نماید و ما کار نجات بخش او را مشاهده می کنیم. .9
آنگاه دشمنانی که از روی طعنه به ما می گفتند: «خداوند، خدای شما کجاست؟» چون می بینند که خداوند حامی ما است، شرمنده و سرافگنده می شوند و با چشمان خود خواهیم دید که آن ها مانند گِل کوچه پایمال می گردند. .10
ای اسرائیل، روزی فرامی رسد که دیوارهای شهرهایت دوباره آباد می شوند و سرحداتت به نقاط دور توسعه می یابند. .11
در آن روز قومت از آشور و مصر، از نواحی دریای فرات، از سواحل بحرها و کوهستانهای دوردست پیش تو بر می گردند، .12
اما سایر کشورهای روی زمین بخاطر گناهان ساکنین شان ویران می شوند. .13
ای خداوند، بیا و چوپان و رهبر قوم برگزیده ات باش و آن ها را که همچون گوسفندان در جنگلها تنها و بی راهنما مانده اند، مثل دوران گذشته به چراگاه های سرسبز باشان و جلعاد هدایت فرما. .14
خداوندا، مانند زمانی که ما را از کشور مصر بیرون آوردی، برای ما معجزه های بزرگ نشان بده. .15
اقوام دیگر کارهای ترا می بینند و با وجود تمام قدرتی که دارند، شرمنده می شوند و از ترس کر و گنگ می گردند .16
مثل مار زمین را می لیسند و مانند خزندگان از غارهای خود بیرون خزیده با ترس و لرز بسوی تو که خداوند خدای ما هستی، باز می گردند. .17
کیست خداوندا مانند تو که گناه را ببخشد، تو مثل و مانند نداری. تو گناهان را می آمرزی و تقصیرات بازماندگان قوم برگزیده ات را می بخشی، و بخاطر رحمت و شفقتی که داری، برای همیشه خشمگین نمی مانی. .18
دوباره بر ما مهربان می شوی. گناهان ما را بزیر قدمهایت پایمال می کنی و همه را در اعماق بحر می افگنی. .19
به وعده ای که به قوم برگزیده ات، یعنی اولادۀ ابراهیم و یعقوب داده ای وفادار بوده و آن ها را از محبت پایدارت برخوردار می سازی. .20

  Micah 7/7