← Job 36/42 → |
لحظه ای حوصله کن و آنچه را در مورد خدا می گویم بشنو. | .1 |
لحظه ای حوصله کن و آنچه را در مورد خدا می گویم بشنو. | .2 |
معلومات من وسیع است و به این وسیله می خواهم به تو ثابت کنم که خدا، خالق من، عادل است. | .3 |
من که در برابر تو ایستاده ام، دروغ نمی گویم و همه سخنان من عین حقیقت است. | .4 |
خدا واقعاً قادر است و کسی را ذلیل و خوار نمی شمارد. | .5 |
اشخاص شریر را زنده نمی گذارد و به داد مردم مظلوم می رسد. | .6 |
به مردمان نیک توجه دارد و آن ها را به تخت پادشاهی می نشاند و تا ابد سرفراز می سازد. | .7 |
اما اگر به مصیبتی گرفتار و اسیر شوند، | .8 |
خدا خطا و گناه شان را که از روی غرور کرده اند، به رخ آن ها می کشد. | .9 |
گوشهای شان را باز می کند تا هدایات او را بشنوند و از کارهای خطا دست بکشند. | .10 |
هرگاه آن ها از امر او اطاعت کنند و بندگی او را نمایند، در آنصورت در تمام عمر خود سعادتمند و خوشحال خواهد بود. | .11 |
اما اگر نافرمانی کنند با شمشیر کشته می شوند و در نادانی می میرند. | .12 |
آنهائی که خدا را نمی شناسند، همیشه خشمگین هستند و حتی در وقت هلاکت هم از خدا کمک نمی طلبند. | .13 |
در جوانی می میرند و عمر شان با ننگ و رسوائی ختم می شود. | .14 |
اما خدا رنجدیدگان را از سختی و زحمت نجات می دهد و در حقیقت وقتی که رنج می بینند گوشهای شان را باز می کند. | .15 |
خدا ترا از رنج و مصیبت رهانید و در جائی آورد که خوشبخت و آرام باشی و سُفرۀ ترا با نعمت های خود پُر کرد. | .16 |
اما حالا تو بخاطر شرارتت سزاوار مجازات هستی. | .17 |
پس احتیاط کن که مبادا با رشوت و ثروت از راه راست منحرف شوی. | .18 |
ناله و فریاد تو سودی ندارد و با قدرت خود نمی توانی از مصیبت رهائی یابی. | .19 |
در آرزوی فرا رسیدن شب مباش، چرا که شب وقت هلاکت ملتها است. | .20 |
به راه گناه مرو، زیرا بخاطر گناه بود که تو به این مصیبت ها گرفتار شدی. | .21 |
بدان که خدا، قادر متعال و معلمی است که همتا ندارد. | .22 |
کسی به او گفته نمی تواند که چه کند و یا او را متهم به بی عدالتی نماید. | .23 |
مردم همیشه کارهای خدا را تمجید کرده اند و تو هم باید او را بخاطر کارهایش ستایش کنی. | .24 |
دست قدرت او را می توان از دور مشاهده کرد. | .25 |
ما عظمت خدا را به کلی درک کرده نمی توانیم و آغاز موجودیت او به کسی معلوم نیست. | .26 |
او آب را بصورت بخار به هوا می فرستد و از آن قطرات باران را می سازد. | .27 |
بعد ابر ها باران را به فراوانی برای انسان می ریزند. | .28 |
کسی نمی داند که ابر ها چگونه پهن می شوند و غرش رعد چطور از آسمان که خلوتگاه خدا است، بر می خیزد. | .29 |
می بینید که چگونه آسمان را با برق روشن می سازد، اما اعماق بحر همچنان تاریک می ماند. | .30 |
خدا رزق مردم را مهیا کرده به فراوانی به آن ها می دهد. | .31 |
برق را با دستهای خود می گیرد و به هدف می زند. | .32 |
رعد فرارسیدن طوفان را اعلام می کند و حیوانات هم از آمدن آن آگاه می شوند. | .33 |
← Job 36/42 → |