←  Jeremiah 10/52   →
ای قوم اسرائیل، به این پیام خداوند گوش بدهید .1
که به شما می فرماید: «از رسم و رواج اقوام دیگر تقلید نکنید و مثل آن ها از حرکت ستارگان و علامۀ افلاک نترسید، .2
زیرا راه و رسم آن ها غلط است. درختی را از جنگل می بُرند و نجار با تیشۀ خود از آن مجسمه ای می سازد. .3
بعد آن را با نقره و طلا زینت داده با چکش و میخ در یک جائی محکمش می کند تا نیفتد. .4
بت آن ها مانند آدمک سرِ خرمن در کُرد بادرنگ است که حرف زده نمی تواند و کسی باید آنرا بردارد و از یکجا به جای دیگر ببرد، زیرا راه رفته نمی تواند. پس شما نباید از آن ها بترسید، چونکه به کسی خیر یا شر رسانده نمی توانند.» .5
ای خداوند، تو همتا نداری، چون تو باعظمت هستی و نام تو هم بزرگ و با قدرت است. .6
ای پادشاه اقوام جهان، کیست که از تو نترسد. تنها تو لایق ستایش هستی و در بین تمام حکیمان دنیا مثل تو کسی نیست. .7
این مردم، نادان و احمق هستند. از بتهای چوبی چه می توانند بیاموزند؟ .8
از ترشیش نقرۀ کوبیده و از اوفاز طلا می آورند و صنعتگران و زرگران با آن ها بتها را پوش می کنند. بعد خیاطان ماهر از پارچه های آبی و بنفش برای آن ها لباس تهیه می کنند. .9
لاکن خداوند، خدای حق است. او خدای زنده و پادشاه ابدی می باشد. از خشم او تمام زمین می لرزد و اقوام جهان در برابر قهر او نمی توانند مقاومت کنند. .10
به آن مردم بگوئید: «خدایانی که آسمان ها و زمین را خلق نکرده اند، از روی زمین و از زیر آسمان محو می شوند.» .11
خداوند با دست قدرت خود زمین را ساخت و با حکمت خود جهان را بنا نهاد و با علم و دانش خود آسمان ها را برافراشت. .12
به امر او آب های آسمان به غرش می آیند و ابر ها را از دورترین نقاط آن آورده، رعد و برق و باران را می فرستد. باد را از محل و جایگاهش بیرون می آورد. .13
مردمِ بت پرست، نادان و بی شعور اند. زرگرانی که بت می سازند، رسوا می شوند، زیرا چیزی را که می سازند دروغین و بیجان است. .14
این بتها بی ارزش و زبون اند و در روز محاکمه تلف می شوند. .15
اما خداوند، خدای یعقوب مثل آن بتها نیست، بلکه او خالق همه موجودات است. اسرائیل قوم برگزیدۀ او است و نام او خداوند، قادر مطلق می باشد. .16
ای کسانی که در محاصره هستید، دارائی تان را جمع کنید، .17
زیرا خداوند چنین می فرماید: «این بار ساکنین این سرزمین را ریشه کن می سازم و بلائی را نازل می کنم که دامنگیر همۀ آن ها شود.» .18
افسوس بحال من که زخمهای من عمیق اند و درمان پذیر نیستند. اما با خود گفتم که باید تحمل کنم، چون جزای من همین است. .19
خیمۀ من خراب شد و طنابها بریده شدند. فرزندانم از آغوشم رفتند دیگر آن ها را نمی بینم. کسی نیست که خیمۀ مرا دوباره برپا کند و پرده هایم را بیاویزد. .20
رهبران ما احمق شده اند از خداوند هدایت نمی طلبند، بنابران، کامروا نمی شوند مردم شان مثل رمۀ بی چوپان پراگنده می گردند. .21
بشنوید! خبری از دور می آید و غوغای سپاه بزرگی از سمت شمال بگوش می رسد تا شهرهای یهودا را ویران کرده آن ها را مأوای شغالان سازند. .22
ای خداوند، می دانم که انسان ادارۀ سرنوشت خود را در دست ندارد و قادر نیست که مسیر زندگی خود را تعیین کند. .23
پس ای خداوند، با ملایمت مرا اصلاح کن نه با خشم و غضب، ورنه از بین می روم. .24
خشم و غضبت را بر اقوامی فروآور که ترا نمی شناسند و نام ترا بر زبان نمی آورند. آن ها قوم اسرائیل را از بین برده سرزمین شان را ویران کرده اند. .25
←  Jeremiah 10/52   →