← Ecclesiastes 10/12 → |
همانطوری که مگسهای مُرده عطر عطار را بدبو و فاسد می سازند، یک عمل کوچکِ احمقانه هم می تواند به حکمت و عزت یک شخص صدمه برساند. | .1 |
قلب یک مرد دانا او را مایل به کارهای نیک می سازد، اما دل یک شخص احمق او را وادار به اعمال بد می کند. | .2 |
آدم احمق حتی در راه رفتن هم حماقت خود را به هر کس نشان می دهد. | .3 |
وقتی آمر تان بالای شما قهر می شود، وظیفۀ خود را ترک نکنید. اگر در برابر خشم او آرام و خونسرد بمانید، بسیاری از مشکلات حل می شوند. | .4 |
یک بدی دیگر را هم در این جهان دیدم که بخاطر خطای حاکمان به وجود می آید. | .5 |
به اشخاص جاهل مقام و منصب عالی داده می شود، اما به مردم ثروتمند کسی حق و اهمیت نمی دهد. | .6 |
غلامان را دیدم که بر اسپ سوار هستند و اشخاص نجیب و بزرگ مثل غلامان پیاده می روند. | .7 |
کسی که چاه می کند، خودش در آن می افتد و آن که دیوار را سوراخ می کند، مار او را می گزد. | .8 |
کسی که در معدنِ سنگ کار می کند، با سنگ زخمی می شود و آن که چوب را می شکند، خطر می بیند. | .9 |
اگر دَم تبر تیز نباشد، قوّت بیشتر به کار دارد و شخص عاقل پیش از شروع کار دَم آن را تیز می کند. | .10 |
اگر مار پیش از آنکه افسون شود کسی را بگزد، پس دَم افسونگر فایده ای ندارد. | .11 |
کلام شخص دانا فیض بخش است، اما سخنان آدم جاهل خودش را تباه می کند. | .12 |
شروع کلام او حماقت است و ختم آن دیوانگی محض. | .13 |
شخص احمق در مورد آینده زیاد حرف می زند، اما کسی آینده را پیشبینی کرده نمی تواند و نمی داند که چه اتفاقی رخ می دهد. | .14 |
آدم احمق با اندکی کار آنقدر خسته می شود که نمی تواند راه خود را بسوی شهر بیابد. | .15 |
افسوس بحال کشوری که پادشاه آن از خود اختیاری نداشته باشد و رهبرانش سحرگاهان بخورند و بنوشند و مست شوند! | .16 |
خوشا بحال سرزمینی که پادشاهش نجیب باشد و رهبران آن در موقع مناسب و به اندازه بخورند و بنوشند و نشئه نکنند! | .17 |
در اثر تنبلی سقف خانه چَکک می کند و فرو می ریزد. | .18 |
جشن، خوشی می آورد و شراب سرمستی؛ پول همه احتیاجات را فراهم می سازد. | .19 |
به پادشاه حتی در فکر خود هم دشنام ندهید و حتی در بستر خود هم به شخص ثروتمند لعنت نکنید، زیرا ممکن است مرغ هوا یا یک پرندۀ دیگر سخنان تان را بگوش آن ها برساند. | .20 |
← Ecclesiastes 10/12 → |