←  Deuteronomy 26/34   →
وقتی به سرزمینی که خداوند، خدای تان به شما می دهد، رسیدید و آن را تصرف نمودید و در آن سکونت اختیار کردید، .1
شما باید میوۀ اول محصولات زمین تان را در یک تُکری گذاشته به جائی که خداوند بعنوان عبادتگاه خود تعیین می کند، ببرید .2
و آن را به کاهن موظف بدهید و بگوئید: «من اقرار می کنم که خداوند، خدای تو مرا به سرزمینی که به اجداد ما وعده فرموده بود، آورده است.» .3
پس از آنکه کاهن تکری را از دست شما گرفت و در پیشروی قربانگاه خداوند، خدای تان گذاشت، .4
شما در حضور خداوند، خدای تان اقرار کرده بگوئید: «جد من آواره ای از سرزمین ارام بود و با فامیل خود به مصر پناه برد. گرچه تعداد شان کم بود، اما در آنجا یک قوم بزرگ و نیرومند و پُر نفوس شدند. .5
وقتی مصری ها شروع به آزار ما کردند و با کارهای شاقه ما را غلام خود ساختند، .6
ما پیش خداوند، خدای اجداد خود ناله و زاری کردیم. خداوند نالۀ ما را شنید و رنج و مشکلات ما را دید .7
و با دست قوی و بازوی توانای خود و با معجزاتی که انجام داد ما را از مصر بیرون کرد .8
و به این سرزمینی که در آن شیر و عسل جاری است، آورد و آن را به ما بخشید. .9
پس حالا ای خداوند، میوۀ نو محصول زمینی را که به من بخشیده ای برایت آورده ام.» بعد آن را بحضور خداوند، خدای تان گذاشته او را سجده کنید. .10
آنگاه بروید و با خانوادۀ تان، لاویان و بیگانگانی که در شهر شما زندگی می کنند، جشن بگیرید و بخاطر نعمت هائی که خداوند، خدای تان به شما داده است او را شکر کنید. .11
هر سه سال باید ده فیصد تمام محصولات تان را به لاویان، بیگانگان، یتیمان و بیوه زنان در هر شهر شما‎ ‎بدهید که بخورند و سیر شوند. .12
بعد در حضور خداوند، خدای تان بگوئید: «قرار امر تو تمام یکدهم خود را به لاویان، بیگانگان، یتیمان و بیوه زنان دادم و از هیچیک احکام تو سرپیچی نکرده و آن ها را از یاد نبرده ام. .13
هنگامی که عزادار یا شرعاً نجس بوده ام از آن عُشریه نخورده ام و برای مردگان هدیه نکرده ام و از همه اوامر خداوند، خدای خود اطاعت نموده ام. .14
پس ای خداوند، از جایگاه مقدست که در آسمان است نظر بینداز و قوم برگزیدۀ خود، اسرائیل و همچنین این سرزمین موعود را که در آن شیر و عسل جاری است برکت بده.» .15
امروز خداوند، خدای تان امر می فرماید که تمام احکام و قوانین او را بدقت و از دل و جان بجا آورید. .16
امروز خداوند به شما فرمود که او خدای شما می باشد و شما در طریق او قدم بردارید، احکام و قوانین او را بجا آورید و از او اطاعت کنید. .17
خداوند امروز قرار وعده اش اعلام کرد که شما قوم خاص او هستید و شما باید از احکام او پیروی کنید، .18
تا شما را برتر از اقوام دیگر بسازد و تحسین و عزت و احترام ببینید و قوم مقدسی برای او باشید.» .19
←  Deuteronomy 26/34   →