Deuteronomy 23/34   

هرکسی که بیضه ها یا آلۀ تناسلی اش بریده شده باشند اجازه ندارد که داخل جماعت خداوند شود. .1
شخص حرام زاده و فرزندان او تا ده نسل حق ندارند که در جماعت خداوند داخل شوند. .2
به هیچیک از عمونیان و موآبیان و اولادۀ آن ها تا ده نسل نباید اجازۀ ورود در جماعت خداوند داده شود، .3
زیرا وقتی شما از مصر خارج شدید آن ها با نان و آب به استقبال شما نیامدند. آن ها حتی بِلعام، پسر بِعور را که از مردم فتور بود، از بین النهرین اجیر کردند تا شما را لعنت کند. .4
اما خداوند، خدای تان به حرف بِلعام توجه نکرد. برعکس، چون شما را دوست داشت لعنت را به برکت تبدیل کرد. .5
بنابران، تا که حیات دارید نباید به آن ها کمک کنید که در رفاه و آسایش زندگی کنند. .6
اما شما نباید ادومیان را دشمن خود بشمارید، زیرا آن ها برادران شما هستند. همچنین از مردم مصر نباید متنفر باشید، زیرا که در کشور شان زندگی می کردید. .7
نسل سوم شان اجازه دارند که در جماعت خداوند داخل شوند. .8
وقتی برای جنگ با دشمنان اردو می زنید، باید از هرگونه ناپاکی ها دوری کنید. .9
اگر کسی بخاطر انزال شبانه نجس شود، پس باید از اردوگاه خارج گردد و نباید به داخل اردوگاه برود. .10
سپس غسل کند و هنگام غروب آفتاب به اردوگاه برگردد. .11
بیت الخلاء هائی در بیرون اردوگاه بسازید. .12
هر کسی در بین ابزار خود باید وسیله ای برای کندن زمین داشته باشد که بعد از قضای حاجت با آن زمین را حُفر کند و فضلۀ خود را بپوشاند. .13
اردوگاه باید پاک و نظیف باشد، زیرا خداوند، خدای تان در اردوگاه با شما می باشد تا شما را محافظت نماید و دشمنان را به دست تان تسلیم کند. مبادا چیز پلیدی را در اردوگاه ببیند و از شما رو برگرداند. .14
هرگاه غلامی از صاحب خود فرار کند و پیش شما بیاید، او را مجبور نکنید که پیش صاحب خود برگردد. .15
او می تواند در بین شما در هر جائی که بخواهد زندگی کند و شما نباید بر او ظلم کنید. .16
مردان یا زنان اسرائیلی نباید فاحشۀ عبادتگاه شوند. .17
شما نباید پولی را که از راه فحشاء و لواطت به دست می آید بعنوان نذر به خانۀ خداوند، خدای تان بیاورید، زیرا خداوند از هر دو بیزار و متنفر است. .18
هرگاه به یک برادر اسرائیلی خود برای خوراک و یا چیزهای دیگر پول قرض می دهید، از او سود نگیرید، .19
اما اگر به یک بیگانه قرض بدهید می توانید از او سود بگیرید، نه از یک اسرائیلی. به این ترتیب، خداوند، خدای تان در آن سرزمینی که وارد می شوید در هر همه کارها به شما برکت می دهد. .20
وقتیکه برای خداوند، خدای تان نذر می کنید باید بدون تأخیر آن را ادا نمائید، زیرا اگر نذر تان را به موقع ادا نکنید، در پیشگاه خداوند گناهکار محسوب می شوید. .21
اما اگر از نذر دادن خودداری کنید گناهکار نیستید. .22
هرچه می گوئید به آن عمل کنید. همینطور وقتی بدلخواه خود برای خداوند، خدای تان نذر می کنید باید در ادای آن دقت کامل بعمل آورید. .23
وقتی به تاکستان کسی می روید، از انگورهای آن هرقدر که بخواهید می توانید بخورید، اما نباید انگور را در ظرفی ریخته با خود ببرید. .24
هرگاه به کشتزار کسی داخل می شود، می توانید با دست تان خوشه ها را بچینید و بخورید، ولی نباید از داس کار بگیرید. .25

  Deuteronomy 23/34