←  Deuteronomy 11/34   →
خداوند، خدای خود را دوست بدار. اوامر، فرایض و قوانین او را همیشه بجا آور. .1
بیاد داشته باشید که شما از روی تجربه معلوماتی در مورد خداوند حاصل کردید و این شما بودید، نه فرزندان تان، که از طرف خداوند تأدیب شدید و عظمت، قدرت، هیبت .2
و معجزات او را مشاهده نمودید و دیدید که با فرعون، پادشاه مصر و تمام مردم سرزمین او چه کرد .3
و چگونه سپاه او را با اسپان و عراده هایش از بین برد. آب بحیرۀ احمر را از جریان بازداشت و وقتیکه می خواستند قوم اسرائیل را تعقیب کنند، آب را دوباره جاری ساخت و همگی غرق شدند. .4
در طول دورانی که شما در بیابان بودید چه کارهائی کرد تا که شما را به اینجا رساند. .5
وقتی داتان و ابیرام، پسران اِلیاب، از قبیلۀ رؤبین مرتکب گناه شدند، زمین دهان باز کرد و در برابر چشمان تمام مردم اسرائیل آن ها را با خانواده، خیمه ها و مال و دارائی شان در خود فرو برد .6
و این شما بودید که همۀ این کارهای بزرگ خداوند را بچشم سر مشاهده کردید. .7
پس همۀ این احکامی را که امروز به شما می دهم بجا آورید تا قدرت آن را داشته باشید که سرزمینی را که به زودی وارد آن می شوید، تصرف کنید .8
و در آنجا که شیر و عسل جاری است و خداوند وعدۀ مالکیت آن را به اجداد تان و اولادۀ شان که شما هستید، داد زندگی طولانی و خوب داشته باشید. .9
این سرزمینی که شما بزودی وارد آن می شوید، مثل زمین مصر که از آنجا آمده اید نیست که در آن تخم می کاشتید و با سختی آبیاری می کردید. .10
بلکه این سرزمین از کوهها و دره هائی تشکیل شده است که با آب باران سیراب می شود .11
و خداوند، خدای تان آن را پرورش می کند و چشمان او همیشه در تمام سال متوجه آن می باشد. .12
اگر شما تمام احکامی را که امروز به شما می دهم بجا آورید، خداوند، خدای تان را دوست بدارید و با تمام قلب و روح بندگی او را بکنید، .13
آنگاه باران را به زمین تان در بهار و خزان می فرستد تا غله، شراب و روغن فراوان داشته باشید. .14
چراگاهها را برای چریدن گله های تان سبز و خرم می سازد و برای خود تان هم غذای کافی می دهد که بخورید و سیر شوید. .15
احتیاط کنید، مبادا فریب بخورید و از خداوند روبرگردانید و پیرو خدایان غیر شده آن ها را بپرستید. .16
زیرا در آن صورت غضب خداوند را بر سر خود می آورید و او دریچه های آسمان را بسته کرده دیگر باران نمی بارد و زمین حاصل نمی دهد و در نتیجه، در آن زمین خوبی که خداوند به شما داده است از بین می روید. .17
این احکامی را که به شما می دهم از دل و جان بپذیرید و آن ها را مانند شعاری به دست و همچنین به پیشانی خود ببندید .18
و به فرزندان تان تعلیم بدهید. همیشه دربارۀ آن ها صحبت کنید ـ خواه در خانه باشید خواه در بیرون، خواه در بستر باشید خواه بیدار. .19
آن ها را بر سر در خانه ها و دروازه های تان بنویسید .20
تا شما و فرزندان تان در آن سرزمینی که به پدران شما وعده داده است تا که آسمان و زمین باقی است زندگی کنید. .21
اگر شما همۀ این احکام را که به شما می دهم از دل و جان بجا آورید، خداوند، خدای تان را دوست بدارید، در طریق او قدم بردارید و از آن انحراف نکنید، .22
آنگاه خداوند همۀ این اقوام را که بزرگتر و قویتر از شما هستند، از سر راه تان بیرون می راند تا شما سرزمین های آن ها را تصرف کنید. .23
به هر جائی که قدم بگذارید آنجا به شما تعلق می گیرد. ساحۀ قلمرو تان از طرف جنوب تا بیابان، از طرف شمال تا لبنان، از طرف شرق تا دریای فرات و از طرف غرب تا بحر مدیترانه وسعت خواهد داشت. .24
هیچ کسی نمی تواند در برابر شما مقاومت کند، زیرا خداوند، خدای تان قراریکه وعده داده است، در هر جائی که قدم تان برسد ترس شما را در دلهای مردم آنجا جای می دهد. .25
من امروز به شما موقع می دهم که بین برکت و لعنت یکی را انتخاب کنید. .26
اگر از احکام خداوند، خدای تان که امروز به شما می دهم اطاعت کنید، برکت می بینید، .27
اما هرگاه آن ها را بجا نیاورید و از خداوند، خدای تان روبرگردانید و پیروی خدایان بیگانه را نمائید مورد لعنت قرار می گیرید. .28
وقتی خداوند، خدای تان شما را به آن سرزمینی که به زودی تصاحب می کنید، برساند برکت را بر کوه جَرزِیم و لعنت را بر کوه عیبال اعلام کنید. .29
(طوریکه می دانید، اینها دو کوهی هستند در غرب دریای اردن، یعنی در سرزمین کنعانی های که در عربه مقابل جِلجال زندگی می کنند. بلوط موره هم در آنجا واقع است.) .30
وقتی از دریای اُردن عبور کرده به سرزمینی که خداوند، خدای تان به شما می دهد می رسید و در آنجا سکونت اختیار می کنید، .31
باید از یک یک احکامی که امروز به شما می دهم از دل و جان اطاعت نمائید. .32
←  Deuteronomy 11/34   →