← 1Chronicles 16/29 → |
بالاخره صندوق پیمان خداوند را آوردند و آنرا در خیمه ای که داود برایش افراشته بود قرار دادند. بعد قربانی های سوختنی و سلامتی بحضور خداوند تقدیم کردند. | .1 |
پس از ادای مراسم قربانی، داود تمام مردم اسرائیل را بنام خداوند برکت داد | .2 |
و به عموم مردم ـ زن و مرد ـ یک قرص نان، یک تکه گوشت و یک کیک کشمشی توزیع کرد. | .3 |
داود همچنین چند نفر از لاویان را برای خدمت در خیمۀ صندوق پیمان گماشت تا خداوند، خدای اسرائیل را یاد کنند، شکر گویند و سپاس نمایند. | .4 |
اینها آساف، رئیس و بعد از او زِکَریا، یعی ئیل، شمیراموت، یحیئیل، مَتتیا، اِلیاب، بنایا و عوبید ادوم بودند. یعی ئیل نوازندۀ چنگ و رباب بود و آساف دایره می نواخت. | .5 |
بنایا و یحزیئیل کاهن پیش صندوق پیمان خداوند بصورت متواتر شیپور می نواختند. | .6 |
داود در همان روز برای اولین بار آساف و همراهان او را مأمور کرد که این سرود شکرانگی را بحضور خداوند بسرایند: | .7 |
خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید. اعمال او را به ملتها اعلام نمائید. | .8 |
برای او سرود بسرائید و او را ستایش کنید. از همه کارهای شگفت انگیز او خبر بدهید. | .9 |
در نام مقدس او فخر کنید و دل مشتاقان خداوند شادمان باشد. | .10 |
خداوند و قوّت او را بطلبید و روی او را پیوسته بجوئید. | .11 |
معجزاتی را که او انجام داده است به یاد آورید، همچنان نشانه های شگفت انگیز و داوری های دهان او را. | .12 |
ای نسل بندۀ او ابراهیم و ای اولادۀ یعقوب برگزیدۀ او. | .13 |
خداوند، خدای ما است. داوری های او در تمامی جهان است. | .14 |
عهد او را به یاد آورید تا به ابد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است، | .15 |
آن عهدی را که با ابراهیم بسته و وعده ای را که برای اسحاق داده است. | .16 |
آنرا برای یعقوب به عنوان فریضه ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی. | .17 |
او گفت که سرزمین کنعان را به تو می دهم تا ملکیت شما گردد. | .18 |
هنگامی که تعداد تان محدود و کم بود و در آنجا مثل بیگانگان بسر می بردید | .19 |
و از یک ملت به ملت دیگر و از یک مملکت به قوم دیگر می رفتند، | .20 |
او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند و حتی پادشاهان را به خاطر ایشان توبیخ نمود. | .21 |
او فرمود: «بر مَسح شدگان من دست نزنید و به انبیای من ضرر نرسانید.» | .22 |
ای تمامی زمین برای خداوند سرود بخوانید و مژدۀ نجات او را همه روزه بشارت دهید. | .23 |
جلال و شکوه او را به ملتها اعلام کنید و کارهای شگفت انگیز او را در میان همۀ مردم. | .24 |
زیرا خداوند عظیم و سزاوار ستایش. او مهیب است بر همۀ خدایان. | .25 |
زیرا همه خدایان دیگر بتها هستند، لیکن خداوند آسمان ها را آفرید. | .26 |
عظمت و جلال به حضور وی است و قوّت و شادمانی در مکان او. | .27 |
ای مردم جهان، خداوند را ستایش کنید! خداوند را در جلال و قدرت او توصیف نمائید! | .28 |
خداوند را به جلال اسم او ستایش کنید! هدیه بیاورید و به پیشگاه او بیائید. | .29 |
ای تمامی زمین از حضور وی بلرزید. بلی، او کائنات را چنان برقرار و پایدار ساخته است که هرگز نمی جنبد. | .30 |
آسمان ها خوشی کنند و زمین شاد باشد. مردم در بین خود بگویند: «خداوند حکمفرمای جهان است!» | .31 |
بحرها و همه جانورانی که آن ها را پُر کرده اند، بغُرند، کشتزارها و هرچه که در آن ها هستند، خوشی کنند. | .32 |
همه درختان جنگل فریاد خوشی برآورند؛ به حضور خداوند زیرا که می آید، زیرا که برای داوری جهان می آید. | .33 |
خداوند را سپاس گوئید، زیرا که نیکوست و رحمت او تا به ابد. | .34 |
بگوئید: «ای خداوند، خدای ما، ما را نجات ده! ما را از میان ممالک بیگانه جمع کن تا نام مقدس تو را حمد گوئیم و ستایش تو افتخار ما باشد.» | .35 |
خداوند، خدای اسرائیل از ازل تا به ابد متبارک باد! آنگاه همه مردم گفتند: «آمین!» و خداوند را ستایش کردند. | .36 |
داود آساف و همکارانش را گماشت تا همیشه و هر روزه برای خدمت در خیمۀ صندوق پیمان خداوند مشغول باشند. | .37 |
او همچنین به عوبید ادوم (پسر یَدیتون) و شصت و هشت نفر از دستیاران او امر کرد که با آن ها کمک کنند. عوبید ادوم و حوسه وظیفۀ دروازه بانی را داشتند. | .38 |
صادوق کاهن و سایر کاهنان را هم برای خدمت در خیمۀ خداوند بالای تپه در جِبعون تعیین کرد | .39 |
تا برای خداوند قربانی های سوختنی را همیشه در صبح و شام بر قربانگاه آن مطابق هدایت شریعت خداوند به مردم اسرائیل، تقدیم کنند. | .40 |
داود به هیمان، یدوتون و همه کسان دیگر که انتخاب و نام شان برده شد، گفت که خداوند را بخاطر محبت و شفقت همیشگی او ستایش کنند و شکر گویند. | .41 |
هیمان و یدوتون با نوای شیپور و دایره سرود حمد خداوند را با سرایندگان دیگر با آواز بلند همراهی می کردند. پسران یدوتون بحیث محافظین دروازه ها تعیین شدند. | .42 |
سرانجام مراسم بپایان رسید و مردم به خانه های خود رفتند. داود هم به خانۀ خود برگشت تا خانوادۀ خود را هم برکت بدهد. | .43 |
← 1Chronicles 16/29 → |