Ecclesiastes (1/12) → |
1. | Bu, Yerusəlimdə padşahlıq edən Davud oğlu Vaizin sözləridir. |
2. | Vaiz deyir: «Hər şey puçdur, puçdur, tamam puçdur! |
3. | İnsanın səma altında çəkdiyi Bütün zəhmətlərinin nə faydası var? |
4. | Bir nəsil gedir, o biri nəsil gəlir, Amma dünya daim qalır. |
5. | Günəş çıxır, günəş batır, Sonra tələsik yerinə dönür ki, Təzədən çıxsın. |
6. | Külək cənub səmtinə əsir, Sonra şimal səmtinə dönür. Dönə-dönə gedir, Öz yolunu təkrar edir. |
7. | Bütün çaylar dənizə axır, Amma dəniz heç vaxt dolmur. Axdıqları yerə qayıdırlar ki, Təzədən axsınlar. |
8. | Hər şey çətin başa gəlir. Sözlər kifayət etmir, Göz görməkdən doymur, Qulaq da eşitməkdən. |
9. | Nə olubsa, yenə olacaq, Nə edilibsə, yenə ediləcək. Ona görə də səma altında tamam təzə bir şey yoxdur. |
10. | Məgər bir şey var ki, Onun haqqında deyilsin: “Bax bu təzə bir şeydir?” O da çoxdan var imiş – Bizim dövrümüzdən əvvəl. |
11. | Əvvəlki şeylərdən heç nə xatırlanmır, Gələcəkdə baş verən şeylərdən də Bundan sonra gələnlər arasında Heç nə xatırlanmayacaq. |
12. | Mən Vaiz Yerusəlimdə İsrailin padşahı idim. |
13. | Ürəyimdə niyyət etdim ki, göylər altında edilən bütün işləri hikmətlə öyrənib araşdırım. Bu çətin işi üzərində zəhmət çəkmək üçün Allah insanlara verib. |
14. | Səma altında edilən bütün işlərə nəzər saldım və bildim ki, onların hamısı puçdur, külək dalınca qaçmağa bənzər. |
15. | Əyri olan düz ola bilməz, Əskik olan sayıla bilməz. |
16. | Öz-özümə dedim: “Bax mən böyük adam olmuşam və məndən əvvəl Yerusəlimdə yaşayanların hamısından çox hikmət qazanmışam. Ağlımda çoxlu hikmət və bilik var”. |
17. | Sonra ürəyimdə niyyət etdim ki, hikmətin nə olduğunu, dəlilik və axmaqlığın nə olduğunu öyrənim. Amma bildim ki, bu da külək dalınca qaçmağa bənzər. |
18. | Çünki hikmət çox olduqca Kədər də çoxalır. Bilik artdıqca Dərd də artır. |
Ecclesiastes (1/12) → |