| ← Psalms (141/150) → |
| 1. | O Zot, unë të këlthas ty; nxito të më përgjigjesh. Vëri veshin zërit tim, kur të këlthas ty. |
| 2. | Le të arrijë lutja ime para teje si temjani, ngritja e duarve të mia si flijimi i mbrëmjes. |
| 3. | O Zot, vër një roje para gojës sime. |
| 4. | Mos lejo që zemra ime të priret nga asgjë e keqe dhe kështu të kryejë veprime të këqija bashkë me ata që bëjnë paudhësi; dhe bëj që unë të mos ha ushqimet e tyre të shijshme. |
| 5. | Le të më rrahë madje i drejti, do të jetë një mirësjellje nga ana e tij; le të më qortojë ai, do të jetë si vaji mbi kokë; koka ime nuk ka për ta refuzuar. Por lutja ime vazhdon të jetë kundër veprimeve të tyre të këqija. |
| 6. | Princat e tyre i hodhën nga skërkat dhe ata do t'i dëgjojnë fjalët e mia, sepse ato janë të këndshme. |
| 7. | Ashtu si ai që lëron dhe çan tokën, kështu kockat tona janë të përhapura në hyrje të Sheolit. |
| 8. | Por sytë e mia janë drejtuar te ti, o Zot, Zoti im; unë strehohem te ti, mos më lër të pambrojtur. |
| 9. | Më ruaj nga laku që më kanë përgatitur dhe nga kurthet e njerëzve që kryejnë paudhësi. |
| 10. | Të pabesët rënçin vetë në rrjetat e tyre, ndërsa unë do të kaloj tutje. |
| ← Psalms (141/150) → |