←  Psalms (139/150)  →
1. Ti më ke hetuar, o Zot, dhe më njeh.
2. Ti e di kur ulem dhe kur ngrihem, ti e kupton nga larg mendimin tim.
3. Ti e shqyrton me kujdes ecjen time dhe pushimin tim dhe i njeh thellë të gjitha rrugët e mia.
4. Sepse, edhe para se të jetë fjala mbi gojën time ti, o Zot, e di atë plotësisht.
5. Ti më rrethon nga pas dhe përpara dhe vë dorën tënde mbi mua.
6. Njohja jote është shumë e mrekullueshme për mua, aq e lartë sa unë nuk mund ta arrij.
7. Ku do të mund të shkoja larg Frymës sate, ose ku do të mund të ikja larg pranisë sate?
8. Në rast se ngjitem në qiell, ti je atje; në rast se shtrij shtratin tim në Sheol, ti je edhe aty.
9. Në rast se marr krahët e agimit dhe shkoj të banoj në skajin e detit,
10. edhe aty dora jote do të më udhëheqë dhe dora jote e djathtë do të më kapë.
11. Po të them: "Me siguri terri do të më fshehë", madje edhe nata do të bëhet dritë rreth meje:
12. terri vetë nuk mund të të fshehë asgjë, madje nata shkëlqen si dita; terri dhe drita janë të barabarta për ty.
13. Po, ti ke formuar të përbrëndëshmet e mia, ti më ke endur në barkun e nënes sime.
14. Unë do të të kremtoj, sepse jam krijuar në mënyrë të mrekulluar; veprat e tua janë të mrekullueshme, dhe unë e di shumë mirë këtë gjë.
15. Kockat e mia nuk ishin një e fshehtë për ty kur u formova në fshehtësi duke u endur në thellësitë e tokës.
16. Dhe sytë e tu panë masën pa trajtë të trupit tim, dhe në librin tënd ishin shkruar ditët që ishin caktuar për mua, megjithëse asnjë prej tyre nuk ekzistonte ende.
17. Oh, sa të çmuara janë për mua mendimet e tua, o Perëndi! Sa i madh është gjithë numri i tyre!
18. Po të doja t'i numëroja, do të ishin më të shumtë se rëra; kur zgjohem jam ende me ty.
19. Me siguri, ti do vrasësh të pabesin, o Perëndi; prandaj ju, njerëz gjakatarë largohuni nga unë.
20. Ata flasin me pabesi kundër teje; armiqtë e tu përdorin më kot emrin tënd.
21. A nuk i urrej vallë ata që të urrejnë, o Zot, dhe a nuk i urrej ata që ngrihen kundër teje?
22. Unë i urrej me një urrejtje të përsosur; ata janë bërë armiqtë e mi.
23. Më heto, o Perëndi, dhe njihe zemrën time; më provo dhe njihi mendimet e mia.
24. dhe shiko në se ka tek unë ndonjë rrugë të keqe dhe më udhëhiq nëpër rrugën e përjetshme.
←  Psalms (139/150)  →