←  Job (36/42)  →
1. Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:
2. "Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.
3. Do ta sjell larg atë që di dhe do t'i jap hak atij që më ka krijuar.
4. Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.
5. Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.
6. Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.
7. Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.
8. Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,
9. atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.
10. Kështu ai ua hap veshët për t'u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.
11. Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t'i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;
12. por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.
13. Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,
14. kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.
15. Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.
16. Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.
17. Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.
18. Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.
19. Vallë a do t'i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?
20. Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.
21. Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.
22. Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?
23. Vallë, kush mund t'i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t'i thotë: "Ti ke bërë keq"?
24. Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;
25. tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t'i soditë nga larg.
26. Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.
27. Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,
28. që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.
29. Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?
30. Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.
31. Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.
32. Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.
33. Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.
←  Job (36/42)  →