Job (22/42)

← Job (22/42) →

Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

"A mundet vallë njeriu t'i sigurojë ndonjë përfitim Perëndisë? Me siguri i urti i sjell të mirë vetvetes.

Çfarë kënaqësie ka prej saj i Plotfuqishmi, në rast se ti je i drejtë, ose çfarë përfitimi ka në qoftë se ti ke një sjellje të ndershme?

Mos vallë nga frika që ka prej teje ai ndëshkon dhe hyn në gjyq me ty?

Apo ka gjasë më shumë se kjo ka si shkak ligësinë tënde të madhe dhe fajet e tua të shumta?

Pa arsye në fakt ti merrje pengje nga vëllezërit e tu dhe i zhvishje të zhveshurit nga rrobat e tyre.

Nuk i jepje ujë të lodhurit dhe i refuzoje bukën të uriturit.

Toka i përkiste njeriut të fuqishëm dhe banonte në të njeriu i nderuar.

E ktheje gruan e ve me duar bosh, dhe krahët e jetimëve ishin të këputur.

10.

Ja pse je rrethuar kudo nga leqe dhe drithma të papritura të turbullojnë,

11.

ose një errësirë nuk të lejon të shikosh dhe një vërshim uji të përmbyt.

12.

A nuk është Perëndia lart në qiejt? Shiko yjet e larta, sa lart ndodhen!

13.

Dhe ti thua: "Çfarë di Perëndia? A mund të gjykojë nëpërmjet territ të dendur?

14.

Re të dendura e mbulojnë dhe kështu nuk mund të shikojë, dhe shëtit mbi kupën e qiejve".

15.

A dëshiron ti të ndjekësh rrugën e lashtë të përshkruar prej kohe nga njerëzit e këqij,

16.

që e çuan larg para kohe, dhe themelin e të cilëve e mori një lum që vërshonte?

17.

Ata i thonin Perëndisë: "Largohu nga ne! Çfarë mund të na bëjë i Plotfuqishmi?".

18.

Megjithatë Perëndia ua kishte mbushur shtëpitë me të mira. Por unë u rri larg këshillave të të pabesëve.

19.

Të drejtët e shohin këtë dhe gëzohen, dhe i pafajmi tallet me ta;

20.

po, me siguri, armiqtë tanë po shkatërrohen, dhe zjarri po përpin atë që mbetet.

21.

Pajtohu, pra, me Perëndinë dhe do të kesh siguri; kështu do të kesh mirëqënie.

22.

Prano udhëzime nga goja e tij dhe shtjeri fjalët e tij në zemrën tënde.

23.

Në rast se kthehesh tek i Plotfuqishmi, do të rimëkëmbesh; në qoftë se largon paudhësinë nga çadrat e tua

24.

dhe u hedh arin në pluhur dhe arin e Ofirit ndër gurët e përroit,

25.

atëherë i Plotfuqishmi do të jetë ari yt, thesari yt prej argjendi.

26.

Sepse atëherë do të gjesh kënaqësinë tënde tek i Plotfuqishmi dhe do të ngresh fytyrën në drejtim të Perëndisë.

27.

Do t'i lutesh dhe ai do të të plotësojë dëshirën dhe ti do të realizosh kushtet që ke lidhur.

28.

Do të vendosësh një gjë dhe ajo do të dalë mbarë, dhe mbi udhën tënde do të shkëlqejë drita.

29.

Kur do të poshtërojnë, ti do të thuash: "Ngritja do të vijë". Ai do të përkrahë të përulurin

30.

dhe do të çlirojë edhe atë që nuk është i pafajmë; po, ai do të çlirohet nga shkaku i pastëtisë së duarve të tua".

← Job (22/42) →