| ← Psalms (81/150) → |
| 1. | Vir die musiekleier; op die Gittiet. 'n Psalm van Asaf. |
| 2. | Jubel tot eer van God, ons sterkte! Juig tot eer van die God van Jakob! |
| 3. | Hef aan 'n lied en laat die tamboeryn klink, die lieflike siter saam met die harp. |
| 4. | Blaas die basuin op nuwemaan, op volmaan vir ons feesdag. |
| 5. | Want dit is 'n insetting vir Israel, 'n verordening van die God van Jakob. |
| 6. | Hy het dit ingestel as getuienis in Josef toe Hy uitgetrek het teen Egipteland. 'n Taal wat ek nie geken het nie, het ek gehoor: |
| 7. | Ek het sy skouer bevry van die las, sy hande het die mandjie gelos. |
| 8. | In die nood het jy geroep, en Ek het jou uitgered; Ek het jou geantwoord in die skuilplek van die donder; Ek het jou getoets by die waters van Mériba. Sela. |
| 9. | Hoor, my volk, en Ek wil jou dit inskerp; Israel, as jy tog na My wou luister! |
| 10. | Daar mag by jou geen vreemde god wees nie, en voor 'n uitlandse god mag jy jou nie neerbuig nie. |
| 11. | Ek is die HERE jou God wat jou laat optrek het uit Egipteland; maak jou mond wyd oop, dat Ek dit kan vul. |
| 12. | Maar my volk het na my stem nie geluister nie, en Israel was vir My nie gewillig nie. |
| 13. | Toe het Ek hulle oorgegee aan die verhardheid van hul hart, dat hulle in hul eie planne kon wandel. |
| 14. | Ag, as my volk maar na My wou luister, Israel in my weë wou wandel! |
| 15. | Gou sou Ek hul vyande onderwerp en my hand teen hul teëstanders uitstrek. |
| 16. | Die haters van die HERE sou kruipende na Hom toe kom; maar húlle tyd sou vir ewig wees. |
| 17. | Ja, Hy sou hulle voed met die beste van die koring; en met heuning uit die rots sou Ek jou versadig. |
| ← Psalms (81/150) → |