| ← Psalms (46/150) → |
| 1. | Vir die musiekleier. Van die kinders van Korag. Met sopraanstemme. 'n Lied. |
| 2. | God is vir ons 'n toevlug en sterkte; as hulp in benoudhede is Hy in hoë mate beproef. |
| 3. | Daarom sal ons nie vrees nie, al waggel die aarde en al wankel die berge weg in die hart van die see. |
| 4. | Laat sy waters bruis, laat hulle skuim; laat die berge bewe deur sy onstuimigheid! Sela. |
| 5. | Die stroompies van 'n rivier maak die Godstad bly, die heiligste van die woninge van die Allerhoogste. |
| 6. | God is daar binne-in, dit sal nie wankel nie; God sal dit help as die dag aanbreek. |
| 7. | Nasies het gebruis, koninkryke het gewankel; Hy het sy stem verhef; die aarde bewe. |
| 8. | Die HERE van die leërskare is met ons; die God van Jakob is 'n rotsvesting vir ons. Sela. |
| 9. | Kom, aanskou die dade van die HERE, wat verskriklike dinge oor die aarde bring, |
| 10. | wat die oorloë laat ophou tot by die einde van die aarde, die boog verbreek en die spies stukkend slaan, die strydwaens met vuur verbrand. |
| 11. | Laat staan en weet dat Ek God is; Ek sal hoog wees onder die nasies, hoog op die aarde. |
| 12. | Die HERE van die leërskare is met ons; die God van Jakob is 'n rotsvesting vir ons. Sela. |
| ← Psalms (46/150) → |