| ← Psalms (39/150) → |
| 1. | Vir die musiekleier; vir Jedútun. 'n Psalm van Dawid. |
| 2. | Ek het gesê: Ek wil my weë bewaar, sodat ek nie sondig met my tong nie; ek wil my mond in toom hou solank as die goddelose nog voor my is. |
| 3. | Ek was stom in stilte, ek het geswyg, ver van die goeie af; maar my smart is aangewakker. |
| 4. | My hart het warm geword in my binneste; 'n vuur het ontvlam by my gesug; ek het gespreek met my tong: |
| 5. | HERE, maak my einde aan my bekend en wat die maat van my dae is; laat my weet hoe verganklik ek is. |
| 6. | Kyk, U het my dae 'n paar handbreedtes gemaak, en my leeftyd is soos niks voor U nie; ja, as pure nietigheid staan elke mens daar! Sela. |
| 7. | Waarlik, die mens wandel as skadubeeld rond; ja, hulle woel verniet; hulle stapel op en weet nie wie dit sal insamel nie. |
| 8. | En nou, wat verwag ek, o Here? My hoop is op U. |
| 9. | Red my van al my oortredinge; maak my nie 'n smaad van die dwaas nie. |
| 10. | Ek is stom, ek sal my mond nie oopmaak nie; want U het dit gedoen. |
| 11. | Neem u plaag van my weg; ek vergaan vanweë die bestryding van u hand. |
| 12. | Tugtig U die mens met strawwe oor die ongeregtigheid, dan laat U sy skoonheid vergaan soos deur 'n mot; ja, elke mens is 'n asemtog! Sela. |
| 13. | Hoor, HERE, my gebed, en luister na my hulpgeroep; swyg nie by my trane nie; want ek is 'n vreemdeling by U, 'n bywoner soos al my vaders. |
| 14. | Wend u oog van my af, dat ek vrolik kan word voordat ek heengaan en daar nie meer is nie. |
| ← Psalms (39/150) → |